خاطره‌ای از چند مصری

توی دانشگاه سه چهارتا دانشجوی مصری بودن که معمولاً هفته‌ای یکبار همدیگر رو می‌دیدیم. خیلی زیاد اهل سیاست نبودن. از چیزایی که از مصر می‌گفتن یکیش این بود که رؤسای دانشگاهها توسط حسنی مبارک انتخاب می‌شن و کلیه‌ی کادر آموزشی هم باید به نوعی از فیلترهایی رد می‌شدن تا اجازه‌ی کار پیدا کنن. صد البته که اون فیلترها به تنگی ایران نبود. یکبار ازشون درباره‌ی اینکه زنها توی مصر چه جوری هستن پرسیدم. جوابی که دادن جالب بود. دولت مصر سعی می‌کنه که زنها رو به کشف حجاب تشویق کنه. اما حدود هشتاد درصد زنهای مصری دارای حجاب هستن. توی همین زمینه بحث به لب دریا رسید و من گفتم که توی ایران تمام پلاژها زنانه و مردانه جدا هستن و پلاژهای زنانه دارای حصار کامله! کلی خندیدن. می‌گفتن توی مصر از این قرتی بازیها نیست هر کی خواست با لباس می‌ره توی آب هرکی هم خواست با مایو.

Read Full Post »

انقلاب مصر و دستپاچه شدن بعضیها

عجب کَکی افتاده به تنبون آخوندا، اروپا، آمریکا، اسراییل و کشورهای عربی از این انقلاب تونس و مصر. همه هم دارن برای ملت مصر نسخه می‌پیچن و ضمناً مواظبن که یه وقت توی بغل رقیب نیفتن. به خصوص آمریکا و اسراییل دارن راه رو برای به قدرت رسیدن ارتش تا برگزاری یک انتخابات آزاد (الله اعلم) باز می‌کنن. اینجوری نه سیخ می‌سوزه نه کباب. مصر کماکان همون هلوی قبلی باقی می‌مونه و ملتش هم کمی نفس راحتی می‌کشن. و صد البته اگه مردم مصر با اسراییل مشکلی نداشته باشن، چی از این بهتر؟
زمان دانشگاه یکی دوتا از بچه‌های مصری بودن که توی دپارتمانهای دیگه درس می‌خوندن. وقتی که فرصت صحبتی می‌شد و من گریز می‌زدم به صحرای کربلا، می‌دیدم که اینا خلافت رو حق حسنی مبارک می‌دونن. تا کیش به کیش‌میش می‌شد می‌گفتن «الله یعطی الملک لمن یشاء» (یا چیزی شبیه به این و ترجمه‌اش اینه که خدا به هرکی دلش خواست حکومت رو می‌ده). منم بهشون می‌گفتم نمی‌دونم چرا هرچی فاجر و بدکاره توی دنیا هست شده رهبر و رییس جمهور و نخست وزیر. بگذریم. ظاهراً این تفکر توی سنیها حسابی نهادینه شده چون بچه‌های اندونزی و مالزی هم همینطوری فکر می‌کردن.
منتها حالا نمی‌دونم یهو چی شده که ملت تونس، مصر و بقیه یهو عوض شدن و دارن منطقه و شاید دنیا رو تکون می‌دن.

Read Full Post »

بی‌شرفی از نوع جمهوری اسلامی

بی هیچ شرحی بخشی از سخنان سخنگوی قوه‌ی قضاییه رو بخونین (اصل خبر توی بی‌بی‌سی):

غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضائیه ایران، روز دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۸۹ (۳۱ ژانویه ۲۰۱۱) در نشست خبری با خبرنگاران در پاسخ به این سوال که آیا کمک معیشتی به خانواده های زندانیان سیاسی جرم است یا نه، گفت: «وقتی جرم سیاسی تعریف نشده است، متهم سیاسی چه معنایی می تواند داشته باشد؟ اما در مورد کمک به خانواده مجرمان بر حسب اینکه این کمک چگونه باشد، به صورت موردی می توان نظر داد.»

آقای اژه ای در توضیح این مسئله گفت: «ممکن است خانواده یک قاچاقچی مواد مخدر هیچ تقصیری نداشته باشند و افراد مستمندی باشند، اما گاهی کسانی هستند که با این هدف که قاچاقچی روحیه اش را در زندان نگه دارد و از مجازات نهراسد، به خانواده او کمک می کنند. بنابراین کمک به خانواده یک مجرم در پاره ای موارد جرم است و در پاره ای موارد ممکن است جرم نباشد.»

فقط یک آخوند بی‌شرف می‌تونه هم چنین خزعبلاتی رو به هم ببافه.

Read Full Post »